یک دوست
آنگاه که ضربه های تیشه زندگی را،
بر ریشه آرزوهایت حس می کنی،
به خاطر بیاور که زیبایی شهاب ها،
از شکستن قلب ستارگان است
هستی،
تو را اینگونه که هستی می خواهد...
از این رو همین هستی که هستی .
هستی ،
اینگونه که هستی به تو نیاز دارد...
وگرنه کس دیگری را بوجود می آورد نه تو را .
بنابراین " خود نبودن" غیر مذهبی ترین کار ماست. (اوشو)
شاید مرداب زیبا نباشه ،
اما میشه از توش نیلوفر پیدا کرد
اگه یه شب به آسمون نگاه کردی هیچ ستاره ای نداشت من حاضرم
تا صبح برات چشمک بزنم تا تنها ستاره ی شبهات باشم
(از طرف دوست عزیزم)
پرسشهایی از خدا
خدای من !
زمانی که عاشق هستیم چه بر ما چیره می شود؟
در ژرفای وجودمان چه می گذرد؟
چه چیز در ما می شکند؟
چرا بدل به کودکی می شویم وقتی عاشقیم؟
چگونه است که قطرهای آب اقیانوسی می شود !
درختان نخل بلندتر می شوند
آب دریا شیرین می شود
و خورشید الماسی درخشان بر گردن بندی جلوه میکند
زمانی که عاشق هستیم؟
خدای من !
وقتی عشق نا گهان بر ما فرود می آید
چیست این که از وجودمان رخت بر می بندد؟
چیست این که در ما به دنیا می آید؟
چرا مانند کودک دبستانی
ساده و بی گناه می شویم؟
چرا زمانی که دلداده می خندد
آسمان باران یاس بر سر و رویمان میریزد
و زمانی که او می گرید بر روی زانوانمان
جهان بدل به پرنده ای ماتم زده می گردد؟
خدای من !
چه بر سر عقل می آید؟
چه بر ما می رود؟
چگونه یک لحظه آرزو به سالیان بدل می شود
و ناگهان عشق یقین می شود؟
چگونه از میان آتش می گذریم
و شعله اش را می ستائیم؟
خدای من ........
گئورگ
بگذار در آینده نیز
گلایه نکنم
که سیاه ، سیاه است.
من کبوتری ندارم
که صبح ها پروازش دهم.
بگذار پرستو ها
کبوتران من باشند .
برگی زرد
بر دستم افتاد
اما نمی توانستم
کمکش کنم .
تاریک شده بود.
برای تازه شدن
باید از خانه بیرون می زدم.
مادرم گفت مواظب باش ،
بیرون سگ کشی است!!!!
گئورگ تومانیان
قیصر امین پور
سراپا اگر زرد و پژمرده ایم ولی دل به پاییــــــز نسپرده ایم
چو گلدان خالی لب پنجره پر از خاطــــــرات ترک خورده ایم
اگر خون دل بود ما خورده ایم اگر داغ دل بـــــــــود ما دیده ایم
اگر دل دلیل است آورده ایم اگر داغ شـــرط اسـت ما برده ایم
گواهی بخواهی تو اینک گواه از ین زخمهایی که نشـمرده ایم
دلی سربلندوسری سر به زیر ازین دست عمری به سربرده ایم
قیصر امینپور متولد دوم اردیبهشت ۱۳۳۸ دزفول است .وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در گتوند و دزفول به پایان برد سپس به تهران آمد و دکترای خود را در رشته زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران در سال ۱۳۷۶اخذ کرد.
یادش گرامی