انسان قدرت هر گونه تغییر و تحولی را دارد،
ذات انسان پاک و زیباست،
تاریکی و گمراهی با جوهر وجود او مغایرت دارد وزشتی را دوست ندارد،فقط
هرازگاهی اندیشه ی نادرست هست که سایه ای برروح شفاف اش،
افکنده و راه خطا می رود.
روح هرانسانی ازهرنژاد وایل وتباری باشد زلال و زیباست
شاید روزگاری،گناهی،خطایی و یا غفلتی،دریای پاک و باشکوه
روحش رامتلاطم کند،اما،بالاخره،یک روزی،یک جایی،یک موقعیتی،
یک فکری،یک منظرهای وشایدیک داستانی،او را ازخواب غفلت بیدار کند
و او نیز با تکیه بر ایمان خود،به پا خاسته و اصل را از بدل تشخیص داده وکیمیای
وجود خود را باز یابد.
سلام
خوش حالم که اولین نفری هستم که ورودتون رو به اینجا تبریک میگم..
مطلب خوبی رو هم برا شروع انتخاب کردید..
موفق باشید
سلام ممنونم خیلی خیلی منت گذاشتید
امید وارم که همیشه به خونه من سری بزنید
خوشحال میشم ایرادای کارم رو هم بهم بگید.متشکرم
سلام علی
خوبی؟؟
چرا نوشتی سر آغاز وبلاگم؟؟
داری از نو شروع میکنی؟؟