اندوه و غم ابداً تلخ و گزنده نیست ، فرصتی است برای نوشیدن شربت شیرینی
که در لحظه های تاریک زندگی در دسترس ما قرار می گیرد.
برای اغلب ما ، غم واکنشی در قبال تجربه های دردناک زندگی است .
در عین حال اگر به عقل و خرد جلال الدین رومی در عبارت فوق پی ببریم
و ببینیم که در پس این کلمه ها چه درسی نهفته است، شاید بتوانیم در نیمه راه
تأثر از غم و اندوه به طور کامل تغییر جهت دهیم و آن را به خوشی و سرور تبدیل کنیم.
شکست های زندگی ،روح ما را صیقل می بخشد،استعدادهای نهفته مان را بر ملا می سازد و
سبب می شود که به سطوح بالاتر زندگی ارتقا، یابیم.
هر بار که در گرداب غم و اندوه غوطه ور می شوید و در پیچ و خم ناملایمات زندگی سرگشته
و حیران می گردید،با خود بیندیشید که در ورای این غم و نابسامانی چه فرصتی
نهفته است و سپس از این موقعیت برای ارتقا، به سطوح بالاتر بهره ببرید.
به گذشته برگردید و ببینید که چند بار تا کنون لحظه های تاریک نومیدی از قبیل تصادف ،
بیماری، ناکامی های مالی ، قطع رابطه و یا مرگ نزدیکانتان تعادل روحی تان را بر هم زده و شور
و نشاط زندگی را از شما ستانده است... ؟
به احتمال زیاد شما نیز مانند غالب مردم هنگام غوطه ور شدن در گرداب غم و اندوه تمایل دارید
شرح ناکامی و نابسامانی خود رابا دیگران در میان گذارید تا شاید از گزند غم و اندوه رهایی یابید و به
مرحله پذیرش برسید.
ادامه دارد...
منتظر بقیه ایمیلت هستم علی جان
موفق باشی